Leczenie zaćmy to niezwykle ważny temat, który dotyczy wielu osób borykających się z problemami ze wzrokiem. W artykule omówimy metody usunięcia zaćmy, rolę fakoemulsyfikacji oraz znaczenie znieczulenia miejscowego. Dowiesz się również o rodzajach soczewek wewnątrzgałkowych oraz o procesie rekonwalescencji po zabiegu.
Leczenie zaćmy – jakie są dostępne metody?
Zaćma, znana także jako katarakta, prowadzi do stopniowego zmętnienia soczewki i pogorszenia ostrości widzenia. Jedyną skuteczną metodą leczenia zaćmy jest operacja zaćmy, która polega na usunięciu zmętniałej soczewki i zastąpieniu jej sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. Współczesna chirurgia jednego dnia umożliwia przeprowadzenie tego zabiegu ambulatoryjnie, bez konieczności hospitalizacji. Konsultacja okulistyczna oraz badanie lampką szczelinową pozwalają na precyzyjną diagnozę zaćmy i dobranie właściwego terminu operacji. W przypadku osób z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca czy jaskra, istotne jest indywidualne podejście i kontrola stanu zdrowia przed zabiegiem. Jeśli poszukujesz placówki, która oferuje profesjonalizm i ma doświadczenie w tego typu przypadkach, koniecznie sprawdź ofertę Copernicus Medycyna.
Na czym polega zabieg usunięcia zaćmy?
Zabieg usunięcia zaćmy opiera się na technice fakoemulsyfikacji, która jest obecnie najczęściej stosowana przez chirurgów okulistów. Procedura trwa około 20 minut, a cały pobyt w klinice wynosi przeciętnie 3 godziny. Przed zabiegiem pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe, co znacząco ogranicza ryzyko i poprawia komfort.
Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie rogówki – zwykle o wielkości około 2 mm. Następnie zmętniała soczewka jest rozbijana przy użyciu ultradźwięków, a jej fragmenty są usuwane z oka. Na koniec w miejsce naturalnej soczewki wprowadzany jest implant soczewkowy – nowoczesna soczewka zwijalna. Zabieg kończy się nałożeniem opatrunku pooperacyjnego i obserwacją pacjenta przez kilkadziesiąt minut.
Rola fakoemulsyfikacji i ultradźwięków
Fakoemulsyfikacja to technika, która zrewolucjonizowała leczenie zaćmy. Pozwala na skuteczne rozbicie i usunięcie zmętniałej soczewki przy użyciu energii ultradźwięków. Zminimalizowany uraz operacyjny przekłada się na szybszą rekonwalescencję i mniejsze ryzyko powikłań pooperacyjnych. Nowoczesne urządzenia umożliwiają precyzyjne działanie i ochronę delikatnych struktur oka.
Znaczenie znieczulenia miejscowego podczas operacji
Znieczulenie miejscowe stosowane podczas operacji zaćmy pozwala na bezbolesne przeprowadzenie zabiegu. Taka metoda redukuje obciążenie organizmu, co jest szczególnie istotne u osób starszych oraz pacjentów z chorobami przewlekłymi. Dzięki niej można szybko wrócić do codziennych czynności, a ryzyko powikłań związanych ze znieczuleniem ogólnym jest wyeliminowane.
Jakie są rodzaje soczewek wewnątrzgałkowych?
Współczesna chirurgia okulistyczna oferuje szeroki wybór soczewkek wewnątrzgałkowych. Ich dobór jest uzależniony od potrzeb pacjenta oraz stylu życia. Wyróżnia się soczewki jednoogniskowe, wieloogniskowe, toryczne, multifokalne i EDoF. Każdy z tych typów ma swoje zalety, pozwalając na personalizację efektu zabiegu.
-
Soczewki jednoogniskowe zapewniają ostre widzenie na jedną odległość – najczęściej do dali.
-
Soczewki multifokalne umożliwiają komfortowe widzenie zarówno z bliska, jak i z daleka.
-
Soczewki toryczne korygują astygmatyzm, a EDoF poprawiają głębię ostrości obrazu.
Wybór odpowiedniej soczewki jest istotny dla jakości widzenia po operacji. Warto skonsultować się z doświadczonym chirurgiem okulistą, takim jak Dr n. med. Andrzej Lipiński z rekomendacją Polskiego Towarzystwa Okulistycznego.
Soczewki jednoogniskowe a wieloogniskowe
Soczewki jednoogniskowe są najczęściej wybierane przez pacjentów z nadwzrocznością lub prostymi wadami wzroku. Zapewniają wyraźne widzenie na jedną odległość, co może wymagać późniejszego korzystania z okularów do bliży. Soczewki wieloogniskowe i multifokalne oferują wygodę – umożliwiają ostre widzenie na różne odległości bez dodatkowych pomocy wzrokowych. Soczewki te mogą również posiadać filtr światła niebieskiego, co poprawia komfort widzenia w sztucznym świetle.
Rekonwalescencja po zabiegu usunięcia zaćmy
Okres rekonwalescencji po operacji zaćmy trwa kilka tygodni. Pełna stabilizacja widzenia następuje zwykle po około 3 miesiącach. Istotne jest stosowanie kropli do oczu z antybiotykiem oraz ochrona oka przed światłem, najlepiej za pomocą okularów przeciwsłonecznych. Zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego przez 8 tygodni oraz kontrolne wizyty u okulisty.Powikłania pooperacyjne, takie jak zaćma wtórna czy zaćma torebki tylnej, zdarzają się rzadko i mogą być skutecznie leczone przy użyciu lasera YAG. Regularna wizyta kontrolna pozwala na monitorowanie procesu gojenia oraz szybkie reagowanie na ewentualne zaburzenia widzenia. Dobrze przeprowadzona rehabilitacja pooperacyjna zapewnia szybki powrót do codziennych aktywności.
Artykuł sponsorowany
